NAZWZAJEM :)

Udaliśmy się do mojego pokoju i usadowiliśmy się tzn. ja na fotelu, a on na moim łóżku.
- Nie wiem od czego zacząć...
- Najlepiej od początku. - uśmiechnął się i rzucił we mnie poduszką.
- Okej. - i zaczęłam a skończyłam na rozmowie z Izą, powiedziałam o moich atakach, o tym co czułam....był dzień, byłam silna i nie uroniłam ani 1 łzy. Słuchał, ale gdy dokładałam do stosu kolejne słowa, on poważniał. Był empatykiem jak Joe, więc w ogóle mi nie przerwał. Czułam ulgę...ale bałam się jego reakcji, a to dopiero początek rozmowy. Podszedł do mnie, pociągnął za rękę i przytulił.
- Co za mieszanka uczuć, ale jestem z Ciebie dumny. Zrozumiałaś to i owo, powiedziałaś mi o wszystkim, a co najważniejsze obietnice i skończysz z tym cięciem, pójdziesz do psychologa, to teraz musisz musisz mi obiecać. - puscił mniei usiadł na kanapie.
- Co do psychologa to jeśli mi pomoże to jestem za, ale musisz mi pomóc znaleźć poradnię. - uśmiechnął się i skinął głową - A z cięciem to nie jest takie proste, trudno się "od-uzależnić".
- Wiem, więc wymyśliłem coś.
- Co? - spojrzałam z ciekawością.
- To nie jakiś mega, oryginalny pomysł, ale mam pytanie. Jak zawsze się uspokajasz? Tzn. oprócz robienia sobie krzywdy.
- Piszę, słucham muzyki, śpię, palę albo gadam z tobą.
- Więc za każdym razem jak będziesz chciała to zrobić, to robisz 1 z tych rzeczy. W sumie nie rozumiem, dlaczego nie robiłeś tego wcześniej.
- Bo pierwszą myślą w głowie na uspokojenie się było... Ale dobrze możemy spróbować prowadzić twój plan w życie. 
- Wiesz, że zawsze jestem obok. - w dosłownym znaczeniu.
- Wiem. - i uśmiechnęłam się do niego.
- No to 2 sprawa... babcia.
- Co do tego dam radę, bo Iza dała mi cenną radę...ale nie chcę o tym gadać. - a on na znak zrozumienia kiwnął głową.
 - Wczoraj to kolejna sprawa... kim był ten ktoś kto pomógł mi wtedy zanim uciekłam i jak trafiłam do domu? - i opowiedziałam mu jak wpadłam na jakiegoś gościa i z nerwów i się z nim pożarłam, jak spanikowałam i uciekłam.
- Nie widziałem tego kolesia dokładnie, ale przyłożył mu z sierpowego i ostro nawyzywał. Akurat szedłem do Izy i zobaczyłem jak biegniesz zapłakana, więc za tobą pobiegłem i odprowadziłem do domu.
- Było minęło, nie chcę wracać więcej po ciemku do domu, a zwłaszcza zdenerwowana i kogoś podjudzać do kłótni. Mam nadzieję, że żadnego z tych typów nigdy nie spotkam.
- Oby. - i mama zawołała nas na obiad, cieszyłam się że już po rozmowie i iż wszystko sobie wyjaśniliśmy, może coś w końcu zacznie się układać... muszę na to wszystko spojrzeć z pozytywnej strony, a nie malować na czarno. 

___

No i macie tu jakiś krótszy fragment ;) Teraz już oficjalnie potwierdzam swój powrót ;) Stęskniłam się za Wami i jak widzę z wzajemnością ;) Tytuł posta 'NAWZAJEM' , ponieważ teraz wszyscy wstawiają na swoich blogach życzenia, a to takie moje odwołanie ;) Hm... wolne, potem na kilka dni powrót do szkoły, zaliczanie ostatnich sprawdzianów i praktyki, podoba mi się to ;) 

Święta, znów czuję tylko tą sztuczność, tą chorą atmosferę, kolejne dni jak co dzień ;) No ale wypada mi i w sumie sama chcę złożyć Wam jak najlepsze życzenia pogody ducha, by poszło w cycki a nie boczki, byście odpoczęli w rodzinnej atmosferze i byście sucho spędzili lany poniedziałek ;)

U mnie co w miarę spoko....okej nie jest, ale kiedy tak naprawdę było? Wczoraj odwiedziłam Joe, spotkałam się na piwko owocowe z Zuą, a wieczorem też byłam ze znajomymi na dziś planujemy ognisko, zobaczymy jak to będzie, a za 2 godziny czeka mnie dentysta ;) Do następnej!