"Wiem, że czasem sam tonę w morzu złych myśli, i jedyne co z tego mam to psychiczne blizny..."

- Czym jest dla Ciebie muzyka? - zadano jej pytanie na lekcji. Podniosła głowę i zaczęła odczuwać dziwne ciepło, czuła że zna odpowiedź.
- Muzyka jest lekiem dla duszy, drugim powietrzem po tlenie, jest to niewidzialna nić łącząca mnie z moim światem. - odpowiedziała bez wahania.
- To co powiedziałaś jest piękne! - pochwaliła ją nauczycielka, a nastolatka kiwnęła głową.
- Po za tym... - dodała.
- Tak? - profesorka spojrzała w jej stronę.
- To coś co łączy moje wspomnienia, rozumie je. Jest jak takie pocieszenie, jak motywacja do walki. - uśmiechnęła się sama do siebie.
- A czym jest dla Was muzyka? - zapytała innych, ale nikt nie odpowiedział nic, jedna, klasowa odpowiedź byłą dogłębna i wystarczająca.

__

Tak to moje autorstwo, ostatnio często piszę takie rozmowy  i między innymi takie dialogi będę pisała do gazety od sierpnia. Chyba czuję się niewiedząco, bo nie umiem się określić. Przyjechała Ala, kuzynka mojego kumpla z którą od kilku lat mam dobry kontakt, ale mieszka daleko ode mnie, także często piszemy a wczoraj spotkałyśmy się od razu jak przyjechała, nie widziałam jej od ferii. Fajnie jest mieć takich znajomych, bratnie dusze...przynajmniej rzadko się z nimi kłócę. A tak to prawie holidays, które czuję już po kościach, na 1 dzień wakacji planujemy ze znajomymi ognisko i grilla. Przemyślałam to i owo co napisaliście, i doszłam do wniosku że macie rację, małymi kroczkami do celu. Ale od kiedy mam zacząć? 

W szkole jeszcze z niektórych przedmiotów mam normalnie zajęcia prowadzone np. polski czy niemiecki, ale wykłóciłam się ostatnio o oceny i średnia wyjściowa na koniec III klasy technikum 4,23 w przybliżeniu ;) Ogólnie jakoś miarowo, dużoo czytam, śpię, spędzam czas na wolnym powietrzu. Wczoraj spotkałam brata Ali, Mateusza w którym za dzieciaka byłam na zabój zakochana, przyjechał z dziewczyną, nie widziałam go rok, a nie gadałam z 2 lata jak nie dłużej...miło było popatrzeć, jaki jest szczęśliwy. Opowiadałam Wam o koncercie Bisza? Jarek przyjechał do nas na koncert, były fotki, zdjęcia, pogadanka. Upiłam się lekko z kumpelą z okazji jej urodzin, na koncercie szalałyśmy i darłyśmy, a po koncercie on do nas, że nas pamięta i takie tam. Gościu serio spoko, pierwszy raz byłam na koncercie z mojego gatunku muzycznego. Podobało mi się! Dziś oktawa Bożego Ciała, godzinę temu wróciłam z procesji. W tygodniu moja siostra trafiła do szpitala..bidulka nie zjadła śniadania, jest wegetarianką i ma za swoje....teraz musi obowiązkowo jeść mięso, na szczęscie jest już w domu, a w 1 dzień jak ją odwiedziłam to nikt nie chciał mi udzielić informacji gdzie leży, odsyłali mnie od 1 do 2 osoby, wkurzyłam się i ich zjebałam..że to szczyt bezczelności, wiadomo polska służba zdrowia, że panuje tutaj jeden wielki chaos i bałagan..one na mnie gały, a ja poszłam w długą. To chyba tyle co chciałam napisać. Do następnej!

"Człowiek jest sam sobie jedynym ograniczeniem... jedyną przeszkodą na drodze do celu."

 

Ps. pozdrawiam wszystkich, którzy mnie tutaj wspierają, skromnie powiem że ostatnio uśmiech na mojej twarzy to niecodzienny widok, a tutaj jest on dla Was!

Ps. nr 2 : http://unrealizable95.blogspot.com/ (na 2 bloogu zaraz pojawi się notka, jest Was tam mało więc zapraszam do komentowania).