Utrwalić chwilę.

Tak, wiem miałam wrócić. Ale jak zawsze jestem zbyt mało zorganizowanym człowiekiem. Mam mnóstwo zajęć, nie mam na nic czasu, to idę tam, to robię tamto i na dodatek olewam to co najważniejsze, a  jeszcze z jakieś pięć miechów i kończę szkołę. Jest totalnie inaczej, tyle się dzieje, a ja mam wrażenie że stoję w miejscu i patrzę na film. Ogólnie chyba jest trochę lepiej, ale też nie na tyle, by jakoś wielce skakać ze szczęścia. Jedna z moich najlepszych koleżanek robiła ze mnie zwykłą kretynkę od jakiegoś czasu, w ostatnich 2 numerach gazety do której piszę pomijają moje teksty, choć proszą bym wysyłała, do tego olewanie innych osób, za to poznałam kilka nowych twarzy, z wieloma mi się kontakt poprawia, mam lepsze samopoczucie, wena przychodzi częściej. Mam kilka postanowień noworocznych, które zamierzam jakoś spełnić, jakoś zrealizować. Na ile mi się uda, to czas pokaże.
Sylwestra spędziłam w miłym towarzystwie, na niezłym strolowaniu, na wielogodzinnym niewyspaniu. Nie będę robić podsumowania bo to chyba bez sensu, zrobię to we własnym zakresie, mimo burz, wiele słonecznych dni tez mi sprzyjało. Teraz nic nie obiecuję, ale chcę by było lepiej, by Wam też się powodziło. Moje życie zjeżdża z torów i wraca na nie, ale już nie jest tak samo, muszę się zacząć przygotowywać do większych spraw, bo one nadchodzą, nie ominą mnie, wiem że wkraczam w dorosłe życie, koniec z byciem dzieciakiem, zaczynam bicie własnego rachunku i płacenie go.
Do kiedyś tam, podejrzewam iż do ferii. ;)

 

"Szczęście to najpierw odwaga."